Μια ιστορία για μια όμορφη οικογένεια που ζει στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας.

                       ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ                

Σε ένα πάρκο στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, κοντά στο μολ Αλεξάντερ και στο σταθμό του μετρό, δίπλα σε ένα όμορφο δέντρο που γράφει σε μια ταμπελίτσα Νίκη, είχαν φυτρώσει μανιτάρια. Όχι πάρα πολλά, ήταν πέντε ή έξι. Δεν ήταν όμως απλά μανιτάρια! Ήταν μανιταρόσπιτα  με ωραίο άσπρο κορμό και κόκκινη σκεπή! Στην πραγματικότητα ήταν ξωτικομανιταρόσπιτα.         

ΝΙΚΗ

 Στο πιο μεγάλο από αυτά, ζούσε μια οικογένεια με μικρά ξωτικά! Τόσο μικρά, που χωρούσαν όλοι μαζί σε ένα τσόφλι από καρύδι. 

Ο μπαμπάς, ο Στηβ Λι, είχε γένια  και ζεστό χαμόγελο! Φορούσε άνετα ρούχα, αθλητικά παπούτσια και μια μπλούζα με κουκούλα όταν είχε κρύο.

Η μαμά Βαλε Ρι ήταν πολύ όμορφη και κομψή, με μακριά μαύρα μαλλιά. Φορούσε κόκκινες γόβες και πολύχρωμα φορέματα. 

Η Νικ Λι η μικρούλα τους, ήταν ένα πανέμορφο ξωτικό με καφετιά ματάκια και αφέλειες στα μαλλιά. Φορούσε όμορφα ροζ και κόκκινα φορεματάκια και τα συνδύαζε με τα ροζ και κόκκινα γοβάκια της. Μερικές φορές μεταμορφωνόταν σε πριγκίπισσα και φορούσε στέμμα, γαλάζιο φόρεμα και γυάλινα γοβάκια.

Το σπίτι τους ήταν πολύ όμορφο. Είχε δυο κρεβατοκάμαρες και μια μικρή κουζίνα που επικοινωνούσε  με το σαλόνι. Το κρεβάτι που κοιμόταν η μαμά Βαλε Ρι με τον μπαμπά Στηβ Λι ήταν ένα ωραίο, μπλε καπάκι από μπύρα. Το είχαν βρει μια μέρα στο πάρκο και το είχαν κουβαλήσει με πολύ κόπο στο σπιτάκι τους. Είχαν στρώσει μια ζεστή πλεκτή κουβέρτα που είχαν φτιάξει οι γιαγιάδες της Βαλε ρι, η Φόνη και η Μαριγώ. Τα μαξιλάρια τους ήταν κεντητά και τα  είχαν φτιάξει οι γιαγιάδες του Στηβ Λι, η Ελένη και η Κική.

Το μικρό ξωτικό η Νικ Λι είχε ένα υπέροχο κρεβατάκι-κούνια όταν ήταν μωρό! Ένα τσόφλι από φιστίκι που το είχαν βάψει ροζ! Είχε μια ροζ απαλή κουβερτούλα που της είχε φτιάξει η γιαγιά της η Μαρία και ένα κόκκινο μαξιλάρι που της είχε ράψει η γιαγιά της  η Μαίρη.

 Όταν μεγάλωσε, ένα πιο μεγάλο φιστίκι έγινε το κρεβάτι της.

Εκεί κουνιόταν κι ονειρευόταν,

γλυκά γελούσε και τραγουδούσε!

Κι όταν κοιμόταν κι όταν ξυπνούσε, 

ονειρευόταν και τραγουδούσε!

Στην μικρή κουζίνα τους, ο μπαμπάς Στηβ Λι και η μαμά Βαλε Ρι ετοίμαζαν το φαγητό κάθε απόγευμα. Το μικρό ξωτικό ανέβαινε στον πάγκο της κουζίνας, τους κοιτούσε και προσπαθούσε  να μάθει τις μυστικές συνταγές που έκαναν το φαγητό τους νόστιμο αλλά και μαγικό! Ήταν μαγικές οι συνταγές, γι αυτό η Νικ Λι ήταν ένα δυνατό και γερό παιδί!  Έβαζαν όλα τα λαχανικά στην κατσαρόλα ή στο ταψί. Μπρόκολο, καρότο, αβοκάντο, μανιτάρι, πιπεριές, ντοματούλες, πατάτες, κρεμμύδια, μελιτζάνες και κολοκυθάκια! Η Βαλε Ρι έβαζε  λάδι στο φαγητό. Λάδι από τις μαγικές ελιές που είχαν φυτέψει οι παππούδες της, ο  Νίκος και ο Παναγιώτης και τις φρόντιζε ο παππούς ο Τάσος.

  Ο Στηβ Λι έριχνε μια μαγική σκόνη! Ήταν σε ένα μικροσκοπικό βαζάκι! Αυτή η μαγική σκόνη βρίσκεται στο λουλούδι ενός θάμνου που το λένε αγάπη και το είχαν φυτέψει οι παππούδες του, ο Σπύρος και  Σταύρος σε μια γωνιά στο σπίτι τους. Αυτό το φυτό το φρόντιζε ο παππούς ο Λάμπρος και έστελνε την μαγική σκόνη στην Ολλανδία.