Yemyeşil bir ormanda birbirinden farklı bir sürü hayvan barış ve huzur içinde yaşarlarmış.

Bu ormanda sürekli yeni şeyler öğrenmeye çalışan meraklı arılar da varmış.

Arılar sürekli çalışır, yeni şeyler öğrenmekten keyif alırlarmış. Öğrenecek çok şeyleri olduğunu bilir ve yaşadıkları hayatın tadını çıkarırlarmış.

Arılar en iyi hareket ederek, gezerek ve görerek öğrenirlermiş.

"Peki ya diğer hayvanlar?" ,"Onlar nasıl öğreniyor yeni şeyleri?" diye sormuş içlerinden biri.

Böylece başlamışlar merak etmeye, heyecanla yeni şeyler keşfetmeye..

Önce tavşanların yanına gitmişler..

Tavşanlar uzun kulaklarıyla arıların geldiğini önceden duymuş hazır bekliyorlarmış.

Arılardan biri sormuş: Hey tavşanlar , siz nasıl yeni şeyler öğrenirsiniz?

Tavşanlardan biri cevap vermiş: Biz çok iyi dinleriz. Duyduğumuz şeyleri hatırlamak kolaydır. 

Diğer tavşan eklemiş: Gürültülü yerleri sevmeyiz çünkü dikkatimiz çabuk dağılır. 

Arılar şaşırmış, çünkü onlar gürültüden etkilenmez vızz vızz diye çalışmaya devam ederlermiş.

Arılar tavşanların yanından ayrılıp kartalların yuvalarına doğru uçmuşlar.

Arıların geldiği uzaktan gören kartallar hazırlanmış onları bekliyormuş.

Arılardan biri sormuş: Hey kartallar, siz nasıl yeni şeyler öğrenirsiniz?