Mertcan kafasına göre hareket eden, her istediği olsun isteyen bir o
kadar da dağınık bir çocukmuş. Defne ise Mertcan’ın aksine sevimli, uysal,
arkadaş canlısı ve temiz mi temiz bir kızmış. Bir gün evde sıkılan Mertcan ile Defne baharın gelmesiyle güzel havayı fırsat bilerek ormana pikniğe gitmeye karar verirler.

   Ormanda şırıl şırıl akan bir şelalenin kenarına gelmişler. Evden gelirken yanlarına çok sevdikleri birer kitap almışlar. Etrafın büyüleyici güzelliğine kapılıp biraz dolaşmışlar. Şelalenin soğuk sularından içmişler, taze yemişlerinden tatmışlar. Kırmızı toplarıyla biraz oynadıktan sonra o çok sevdikleri kitabı yavaş yavaş okumaya başlamışlar.Tam okurken birden kendilerini kitabın içinde bulmasınlar mı? Kendilerini hiç kimsenin bilmediği bütün hayvanların olduğu uza mı uzak, bilinmeyen bir ormanın içinde bulmuşlar. Ormanda daha önce hiç görmedikleri değişik hayvanlar görmüşler. Onlarla konuşup dost olmuşlar.